poem in Punjabi

ਰੱਬ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਮਾਂ ਦਾ ਦਰਜ਼ਾ, ਕਦੇ ਨਾ ਲਹਿੰਦਾ ਮਾਂ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ, ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਨਿੱਘ ਹੁੰਦਾ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਬਾਂਹਵਾਂ ਦਾ

ਬੇਟਾ/ਬੇਟੀ ਦੇ ਹੋਣ ਤੇ, ਮਾਂ ਨਾਰੀ ਦਾ ਦਰਜ਼ਾ ਪਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਜੀਵਨ ਭਰ ਉਹ, ਮਮਤਾ ਦਾ ਰਸ ਵਰਸਾਉਂਦੀ

ਤੜਕੇ ਦਾ ਚੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੂਰਜ ਹੈ ਮਾਂ, ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਦਰਿਆ ਦੀ ਸੂਰਤ ਹੈ ਮਾਂ, ਖਰੀਦੇ ਹੋਏ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਹੈ

ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਨਤ ਜਿਸਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਂਵਾਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨੂਰ ਖੁਦਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਤੇ ਰਹਿਣ ਦੁਆਵਾਂ ਜਿਨਾਂ

ਸੁਪਰ ਮੌਮ ਨੇ ਸੁਪਰਫਾਸਟ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸੁਪਰ ਚਾਇਲਡ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ, ਕਿਡ ਨੂੰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨਾਲ ਰੱਖਣ ਲਈ ਐਕਸਟਰਾ ਧਿਆਨ

ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਏ ਮਾਂ ਵੇ ਲੋਕੋ, ਮਾਂ ਵਰਗੀ ਨਹੀਂ ਠੰਢੀ ਛਾਂ ਲੋਕੋ। ਹੁੰਦਾ ਰੋਸ਼ਨ ਰਾਹ ਹਨ੍ਹੇਰਾ, ਮਾਂ ਦੀ ਮਮਤਾ ਨੂੰ