Poems

ਹੱਸ – ਹੱਸ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਅਸੀਂ ਬਣਾ ਲਈਏ। ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਰੋਣੇ ਰੋ – ਰੋ ਕੇ, ਅਸੀਂ

ਦਾਤਰੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਦੰਦੇ, ਪਰ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੋਨੋਂ ਪਾਸੇ ਦੰਦੇ। ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਨਾਂ ਤੂੰ ਐਵੇਂ ਸੁਣਿਆ

ਜੇ ਜੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਕਾਫ਼ਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਤਾਂ ਕਰੀਏ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਿਲ ਹੀ ਜਾਏਗੀ। ਗੋਲੀ ਜੇ ਚਲਦੀ

ਪੀਂਘਾਂ ਕਿਥੇ ਪਾਵਾਂ ਪਿਪਲਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਬੋਹੜ ਗਵਾ ਲਏ, ਬੋਹੜ ਦੇ ਸੰਗ ਛਾਵਾਂ ਟਾਹਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਆਏ ਸਫੈਦੇ, ਪੀਂਘਾਂ ਕਿਥੇ ਪਾਵਾਂ।

ਜਿੰਦਗੀ ਮਿਲੀ ਹੈ ਜਿਊਣ ਦੇ ਲਈ ਜਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਖੂਬਸੂਰਤ ਕਵਿਤਾ ਹੈ ਸੁੱਖ – ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਗੁਣਗੁਣਾਂਦੇ ਰਹੋ। ਜਿੰਦਗੀ

ਔਰਤ ਰੱਬਾ! ਕਿਹੜੇ ਬੁਰੇ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਸੀ ਔਰਤ ਨੇ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿੰਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਉਹ? ਦਹੇਜ

ਅੱਜ ਦਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕਲ੍ਹ ਤੇ ਪਾਈਏ ਸਮੇਂ ਦਾ ਪੰਛੀ ਉੱਡਦਾ ਰਹਿੰਦਾ, ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਰੁਕ ਕੇ ਬਹਿੰਦਾ। ਸਮੇਂ

ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਇਹ ਕਰੀਏ ਜੋਦੜੀਸਾਨੂੰ ਦੇਵੇ ਕਾਇਆ ਇਹੋ ਜਹੀਸੂਰਜ ਵਰਗੀ ਹੋਵੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਗਰਮੀਧਰਤੀ ਵਾਂਗ ਹੋਵੇ ਸ਼ਕਤੀ

ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਇਨਸਾਨ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ-ਅਜਿਹੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਇਨਸਾਨ ਵਸਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸੱਪ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਏ। ਗੁਰਮੁੱਖ ਜੋ ਆਪਣੇ