ਕੰਮ ਵਿਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਲੱਕੜਹਾਰਾ ਸੀ। ਉਹ 200 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ ਦੀ ਦਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਇਕ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ੋਧਕਰਤਾ ਨੇ ਇੱਕ ਤਜਰਬਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਬਗੀਚੇ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਦੁੱਗਣੀ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰੇਗਾ।
ਲੱਕੜਹਾਰਾ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਸ਼ੋਧਕਰਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਹਾੜੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿਓ, ਪਰ ਕੁਹਾੜੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ, ਬਲਕਿ ਸੰਘਣੇ ਗੋਲ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਹੈਰਾਨ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ – ਇੰਞ ਇਹ ਦਰੱਖਤ ਕਿਵੇਂ ਕੱਟਿਆ ਜਾਵੇਗਾ?
ਸ਼ੋਧਕਰਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ – ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਰੁੱਖ ਕੱਟਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ 400 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਮਤਲਬ ਰੱਖੋ।
ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਠੀਕ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹੈ।
ਉਹ 5 ਦਿਨ ਕੁਹਾੜੀ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਰੁੱਖ ‘ਤੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਰੁੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਫਿਰ ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ ਸ਼ੋਧਕਰਤਾ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ – ਮੈਂ ਕੰਮ ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਸ਼ੋਧਕਰਤਾ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ – ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਨਖਾਹ ਦਾ ਦੁਗਣਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਫਿਰ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ – ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਦਾ ਅਨੰਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ। ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਕੁਝ ਤਬਦੀਲੀ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਸਿੱਟਾ ਵੀ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੇ ਕੋਈ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂ ਸਿੱਟਾ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ।
ਸਿੱਖਿਆ – ਜਦ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਦਾ ਅਨੰਦ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸਿੱਟੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਜਦੇ, ਤਦ ਤਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਪੈਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।
