ਔਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ
ਅ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ
ਅਰਾਮਪ੍ਰਸਤੀ : ਆਲਸ, ਸੁਸਤੀ, ਆਰਾਮ-ਤਲਬੀ
ਅਰਿੰਡ : ਇਰੰਡ, ਇਕ ਬੂਟਾ ਜਿਸ ਦੇ ਬੀਜਾਂ ਦਾ ਤੇਲ ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੇ ਦਰਦਾਂ ਆਦਿ ਲਈ ਉਪਯੋਗੀ ਹੈ
ਅਰੁਚੀ : ਰੁਚੀ ਦਾ ਨਾ ਹੋਣਾ, ਇੱਛਾ-ਰਹਿਤ, ਨਫ਼ਰਤ, ਗਿਲਾਨੀ
ਅਰੂਪ : ਰੂਪਹੀਨ, ਨਿਰਾਕਾਰ, ਬਦਸ਼ਕਲ, ਕੁਸੋਹਣਾ, ਕਰੂਪ
ਅਰੂੜ੍ਹ : ਆਰੂਢ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ, ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ, ਇਸਥਿਤ, ਕਾਇਮ, ਥਿਰ
ਅਰੂੜੀ : ਕੂੜੇ ਦਾ ਢੇਰ
ਅਰੋਗ : ਰੋਗ ਰਹਿਤ, ਤੰਦਰੁਸਤ, ਸਵਸਥ, ਠੀਕ-ਠਾਕ
ਅਰੋਗਤਾ : ਤੰਦਰੁਸਤੀ
ਅਰੋਪ : ਇਲਜ਼ਾਮ, ਦੋਸ਼
ਅਰੋਪਣਾ : ਦੋਸ਼ ਲਾਉਣਾ, ਮੜ੍ਹਣਾ,
ਅਲ : ਸੰਵਾਰਨਾ, ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ, ਹਟਾਉਣਾ, ਪੂਜਾ ਕਰਨਾ
ਅਲਸਾਉਣਾ : ਆਲਸ ਸਹਿਤ ਹੋਣਾ, ਆਲਸ, ਸੁਸਤ
ਅਲਹਿਦਾ : ਅੱਡ, ਵਖਰਾ, ਜੁਦਾ, ਵੱਖ, ਅਲਗ
ਅਲੰਕ੍ਰਿਤ : ਵਿਭੂਸ਼ਤ, ਸਜਾਇਆ ਹੋਇਆ, ਸੁਭਾਇਮਾਨ
ਅਲੰਕਾਰ : ਗਹਿਣਾ, ਸੁੰਦਰਤਾ, ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕਾਵਕ ਗੁਣ
ਅਲਖ : ਲੱਖਣ ਤੋਂ ਪਰੇ, ਅਦ੍ਰਿਸ਼, ਅਬੋਧ, ਪਰਮਾਤਮਾ, ਜੋਗੀਆਂ ਦਾ ਪਰਸਪਰ ਬੁਲਾਉਣ ਦਾ ਸ਼ਬਦ
ਅਲੱਗ : ਅੱਡ, ਜੁਦਾ, ਵੱਖ, ਅਲਹਿਦਾ
ਅਲਗਰਜ਼ : ਬੇਪਰਵਾਹ, ਲਾਪਰਵਾਹ, ਮਤਲਬੀ, ਸੁਸਤ
ਅਲਗਰਜ਼ੀ : ਲਾਪਰਵਾਹੀ, ਸੁਸਤੀ, ਅਣਗਹਿਲੀ
ਅਲਗਾਉ : ਅੱਡ, ਵੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਭਾਵ
ਅਲਗਾਉ-ਵਾਦੀ : ਵੱਖਵਾਦੀ
ਅਲਗੋਜਾ : ਇਕ ਦੇਸੀ ਸੰਗੀਤਕ ਸਾਜ਼
ਅਲਜਬਰਾ : ਹਿਸਾਬ, ਅੰਕਗਣਿਤ
ਅਲਪ : ਥੋੜ੍ਹਾ, ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹਾ, ਘੱਟ, ਤੁੱਛ, ਨਿਰਲੇਪ, ਇਕ ਕਾਵਿ ਅਲੰਕਾਰ
ਅਲਪ-ਅਹਾਰ : ਥੋੜ੍ਹਾ ਅੰਨ ਛਕਣਾ
ਅਲਪ-ਸੰਖਿਅਕ : ਘਟ ਗਿਣਤੀ
ਅਲਪੱਗ : ਅਗਿਆਨੀ, ਘੱਟ ਦਿਮਾਗ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ, ਅਲਪ-ਬੁੱਧੀ, ਘਟ ਜਾਣਕਾਰ, ਅਨਾੜੀ
ਅਲਪੱਗਤਾ : ਘਟ ਜਾਣਕਾਰੀ, ਨਾਸਮਝੀ
ਅਲਬੱਤਾ : ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਨਿਰਸੰਦੇਹ, ਪੱਕੇ ਤੌਰ ਤੇ
ਅਲਬੇਲਾ : ਮਸਤ, ਬੇਪਰਵਾਹ, ਮੌਜੀ, ਦਿਲ-ਖਿਚੱਵਾਂ, ਸੁੰਦਰ
ਅਲਭ : ਜੋ ਨਾ ਲੱਭੇ, ਦੁਰਲੱਭ, ਨਾਯਾਬ
ਅਲਮਸਤ : ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਚੂਰ, ਮਖਮੂਰ, ਮਸਤ, ਬੇਪਰਵਾਹ, ਚਿੰਤਾ-ਰਹਿਤ
ਅਲਮਾਰੀ : ਲੰਬਾ ਖ਼ੜਾ ਸੰਦੂਕ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਣਿਆ ਲੰਬਾ ਖ਼ਾਨਿਆਂ ਵਾਲਾ ਸੰਦੂਕ
ਅਲਵਿਦਾ : ਵਿਦਾਈ, ਜੁਦਾਈ, ਤੁਰਨ ਵੇਲੇ ਦੀ ਫਤਹਿ, ਵਿਯੋਗ
ਅਲਫ਼ : ਅਰਬੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਰਣਮਾਲਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅੱਖਰ
ਅਲਫ਼-ਨੰਗਾ : ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗਾ
ਅੱਲ੍ਹੜ : ਅਞਾਣ, ਨਾਸਮਝ, ਵਿਚਾਰਹੀਣ, ਅਨੁਭਵਹੀਣ
ਅਲ੍ਹੜਪੁਣਾ : ਬਚਪਨਾ, ਅਞਾਣਪੁਣਾ, ਨਾਸਮਝੀ
ਅੱਲਾ : ਖੁਦਾ, ਪਰਮਾਤਮਾ, ਬਿਨਾਂ ਲਾਭ, ਨਿਰਰਥਕ
ਅਲਾਹੁਣੀ : ਉਸਤਤੀ-ਗੀਤ, ਵਿਰਲਾਪ ਸ਼ੋਕ-ਗੀਤ, ਮਰਸੀਆ
ਅਲਾਕਾ : ਇਲਾਕਾ
